طرح ریزی انجام یک MRI ستون فقرات کمری روتین
اندیکاسیون های انجام MRI ستون فقرات کمری روتین:
- درد کمر و رادیکولوپاتی، پس از گذشت ۶ هفته از انجام درمان کانسرواتیو و عدم پاسخگویی به درمان
- التهاب و عفونت در این ناحیه مثل استئومیلیت و آبسه
- MS، بیماری های دیمیلیزان و میلوپاتی های دیگر
- نقص نورولوژیکی پس از تروما
- سندروم کودا اکوینا
- بررسی و مشاهده ی نقص مادرزادی در طناب نخاعی
- بررسی و مشاهده ی التهاب سیستم عصبی مرکزی و مننژیت
- بررسی و مشاهده ی تومور نخاع و مننژ
- بررسی و مشاهده ی التهاب نخاع و مننژ
- بررسی و مشاهده ی هر گونه دلیل بیماری ستون فقرات در اثر حاملگی
- بررسی و مشاهده ی فشار روی طناب نخاعی
- بیماری های عروقی غیر تروماتیک ستون فقرات
- پیگیری پس از جراحی
- TB ستون فقرات کمری
کانترا اندیکاسیون های انجام این آزمون:
- هر ایمپلنت فعال الکتریکی، مکانیکی؛ مغناطیسی نظیر باتری قلبی، پمپ انسولین، تحریک کننده های عصبی و ایمپلنت های گوش
- کلیپس های آنوریسم داخل مغزبه غیر از مواردی که از جنس تیتانیوم است.
- حاملگی (البته باید مزیت نسبت به ریسک سنجیده شود)
- کلیپس های جراحی فرومغناطیس
- اجسام خارجی فلزی داخل چشم.
- ‘وجود گلوله در بدن بیمار
آمادگی بیمار:
- قبل از ورود بیمار به داخل اتاق اسکنر باید کتبا از وی رضایت آگاهانه گرفته شود.
- از بیمار درخواست گردد تا تمامی اجسام فلزی همراه از قبیل سکه کلید و … را همراه نداشته باشد.
- از بیمار درخواست می شود لباس خود را دراورده و گان بیمارستانی بپوشد.
- برای بیماران کلاستروفوبیک در صورت امکان یک همراه وجود داشته باشد
- مزایا و عوارض استفاده از داروی حاجب برای بیمار کاملا توضیح داده شود.
- برای بیماران با GFR کمتز از ۳۰ از داروی حاجب استفاده نشود.
- از هدفون و یا چوب پنبه ی محافظ گوش برای بیمار استفاده گردد و برای راحتی بیشتر برای بیمار موزیک پخش گردد.
- نحوه ی انجام MRI برای بیمار توضیح داده شود.
- به بیمار اهمیت ثابت نگه داشتن عضو مورد نظر حین تصویربرداری را توضیح داده و از وی درخواست کنید.
- به وزن بیمار توجه داشته باشید.
پوزیشن دهی بیمار برای انجام این آزمون:
- طاقباز و head first
- بیمار را روی کویل ستون فقرات قرار داده و از پدها برای ثابت کردن بیمار استفاده می کنیم.
- از پد زیر زانو برای راحتی بیشتر بیمار استفاده می کنیم.
- لیزر دستگاه را روی وسط شکم (۴ انگشت بالاتر از کرست ایلیاک) سانتر می کنیم.
پروتکل، پارامتر و طرح ریزی پیشنهادی برای انجام این آزمون:
لوکلایزر:
در ابتدا باید تصاویر لوکالایزر را در سه صفحه به عنوان راهنما بگیریم و سایر سکانس ها را با کمک این تصاویر و از روی آن طرح ریزی کنیم.
تصاویر لوکالایزر معمولا تصاویر با رزولوشن پایین و با وزن T1 هستند و در کمتر از ۲۵ ثانیه گرفته می شوند.
ساجیتال T2 TSE:
مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی کورونال و به موازات طناب نخاعی بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی آگزیال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در صورت چرخش بیمار مقاطع را بچرخانید تا به موازات زائده ی خاری مهره ی کمری قرار گیرد. از روی تصویر ساجیتال محدوده ی پوشش FOV را چک کنید که حدودا باید ۳۵۰ میلی متر بوده و از T11 تا کوکسیکس بیمار را در بگیرد. همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده ی عرضی راست تا چپ را پوشش دهد. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات کمری و آئورت باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از پریستالسیس و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های ناشی از حرکات شکم و … روی تصویر تاثیر نگذارند.
پارامترها:
ساجیتال T1 TSE:
مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی کورونال و به موازات طناب نخاعی بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی آگزیال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در صورت چرخش بیمار مقاطع را بچرخانید تا به موازات زائده ی خاری مهره ی کمری قرار گیرد. از روی تصویر ساجیتال محدوده ی پوشش FOV را چک کنید که حدودا باید ۳۵۰ میلی متر بوده و از T11 تا کوکسیکس بیمار را در بگیرد. همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده ی عرضی راست تا چپ را پوشش دهد. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات کمری و آئورت باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از پریستالسیس و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های ناشی از حرکات شکم و … روی تصویر تاثیر نگذارند.
پارامترها:
ساجیتال STIR T2 TSE:
مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی کورونال و به موازات طناب نخاعی بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی آگزیال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در صورت چرخش بیمار مقاطع را بچرخانید تا به موازات زائده ی خاری مهره ی کمری قرار گیرد. از روی تصویر ساجیتال محدوده ی پوشش FOV را چک کنید که حدودا باید ۳۵۰ میلی متر بوده و از T11 تا کوکسیکس بیمار را در بگیرد. همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده ی عرضی راست تا چپ را پوشش دهد. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات کمری و آئورت باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از پریستالسیس و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های ناشی از حرکات شکم و … روی تصویر تاثیر نگذارند.
پارامترها:
آگزیال T2 TSE به صورت چند بلوکه با زوایای مختلف:
مقاطع آگزیال را روی صفحه ی ساجیتال و به موازات دیسک های بین مهره ای بچینید. برای یک کمر نورمال ۴ بلوک از پایین ترین دیسک به بالا کافی می باشد. اگر دیسک های بالاتر دارای مشکل بودند از تعداد بلوک بیشتر می توان استفاده کرد. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد یا بیمار ممکن است اسکولیوز داشته باشد. در این صورت مقاطع را به موازت فضای دیسک می چرخانیم. تعداد مقاطع درون هر بلوک معمولا ۵ برش است و باید فضای بین مهره ای را که دیسک قرار دارد به طور کامل بپوشاند. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات کمری و آئورت باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از پریستالسیس و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های ناشی از حرکات شکم و … روی تصویر تاثیر نگذارند.
پارامترها:
گزیال T1 TSE به صورت چند بلوکه با زوایای مختلف:
مقاطع آگزیال را روی صفحه ی ساجیتال و به موازات دیسک های بین مهره ای بچینید. برای یک کمر نورمال ۴ بلوک از پایین ترین دیسک به بالا کافی می باشد. اگر دیسک های بالاتر دارای مشکل بودند از تعداد بلوک بیشتر می توان استفاده کرد. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد یا بیمار ممکن است اسکولیوز داشته باشد. در این صورت مقاطع را به موازت فضای دیسک می چرخانیم. تعداد مقاطع درون هر بلوک معمولا ۵ برش است و باید فضای بین مهره ای را که دیسک قرار دارد به طور کامل بپوشاند. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات کمری و آئورت باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از پریستالسیس و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های ناشی از حرکات شکم و … روی تصویر تاثیر نگذارند.
پارامترها:
اندیکاسیون ها برای تزریق ماده ی حاجب در آزمون ستون فقرات کمری:
- تومور اعصاب مغزی مننژ
- پیگیری جراحی قبلی
- MS ، همی پلژی، پاراستازی، عفونت
- ضایعات مشکوک ستون فقرات
- سیرینگو میلیا (سیرینکس)
دوز مورد استفاده نیز ۰٫۱ mmol یا ۰٫۲ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد. به عنوان مثال برای یک شخص ۷۵ کیلوگرمی ۱۵ میلی لیتر.
پس از تزریق از تصاویر T1 F.S آگزیال و ساجیتال استفاده کنید.
نمونه تصاویر پس از تزریق ماده ی حاجب:
منبع: mrimaster.com
تهیه کننده: جناب آقای جمله
عاشق این وبسایت شدم من.عالی هستید
شما