- ماده حاجب شرکت بایر، با نام Primovist از سال 2004 ابتدا در اروپا و از سال 2008 پس از اخذ FDA در آمریکا وارد بازار دارویی گردیده و امروزه در بیش از 60 کشور در سراسر جهان در دسترس می باشد.
- نام ژنریک آن گادوکستیک اسید یا گادوکستات دی سدیم است و ساختار شیمیایی آن بر اساس مولکول Magnevist بوده که گروه هیدروفیل آن با یک زنجیره بنزن لیپوفیل (اتیل-اکسی-بنزیل،EOB )جایگزین شده است.
- Primovist، ماده حاجب مبتنی بر یون گادولینیوم با ساختار خطی است و گروه هیدروفیل DTPA-Gd، آن را بسیار محلول در آب نموده و اجازه می دهد تا از طریق تزریق بولوس استفاده شود. این امر باعث می شود تصویربرداری دینامیک و عملکردی را در مرحله کبدی-صفراوی امکان پذیر نماید.
- تقریبا 20-30 ثانیه پس از تزریق وریدی، دارو وارد شریان های کبدی شده و بعد از حدود 40-60 ثانیه، به وریدهای پورتال و سپس وریدهای کبدی می رسد. به طور همزمان، شروع به ورود به فضای بینابینی می کند که در آن حدود ٪50 از کل دوز Primovist وارد سلول های کبدی شده و بدنبال آن افزایش تدریجی در شدت سیگنال دیده می شود.
- نکته مهم این است که فقط سلولهای کبدی فعال، قادر به جذب پریمویست بوده و در مرحله پایانی تصویربرداری درخشان دیده میشوند. ضایعات غیر هپاتوسیتی هیچ پریمویستی را جذب نکرده و در نتیجه تیره می مانند.
- این ماده حاجب، کوتاه ترین نیمه عمر )60 دقیقه( در مقایسه با با سایر عوامل چند منظوره )90دقیقه( را دارد.
- دوز گادولینیوم موجود در Primovist بصورت 0.25 میلی مول در هر میلی لیتر فرموله شده است، به این معنی است که در مقایسه با سایر GBCA های چند منظوره، ٪75 کمتر از گادولینیوم در هر دوز استفاده شده است.
- Primovist می تواند برای تشخیص و تمایز ضایعات خوش خیم کبدی، ضایعات کبدی کانونی در کبد سیروتیک و غیر سیروتیک و همچنین ارزیابی بیماری منتشر کبد و سیستم صفراوی استفاده شود.
L.IR.MA.07.2023.1538
Reference: Primovist Training I – Basics, August 2018 / Dr. Gesine Knobloch
نویسنده: دکتر برزین
