شناسایی تصویر با وزن PDW یا دانسیته پروتونی
ویژگیهای تصویر با وزن PDW یا دانسیته پروتونی:
زمانی که یک سکانس برای گرفتن تصویر PDW تنظیم می شود، به گونه ای است که بافتی که دارای بیشترین دانسیته ی پروتونی است، بیشترین سیگنال را تولید خواهد کرد و در تصویر روشن دیده خواهد شد.
ما برای ایجاد تصویر با کنتراست PDW باید وزن T1 و T2 را در تصویر کاهش دهیم که این امر با استفاده از زمان TR بلند (۲۰۰۰-۶۰۰۰ میلی ثانیه) و انتخاب یک TE کوتاه در حد ۱۰ تا ۲۰ میلی ثانیه محقق می شود.
ظاهر تصویر MRI:
بهترین راه برای تشخیص تصویر با وزن PDW این است که ناحیه ی دارای آب را با ناحیه ی دارای چربی مقایسه کنیم. در تصویر PDW هر دو این بافت ها دارای شدت سیگنال خاکستری روشن هستند، چون دانسیته ی پروتونی مشابه هستند.
بافت و ظاهر PDW آن:
مغز استخوان: همرنگ یا روشن تر از عضلات ( مغز استخوان دارای چربی روشن دیده می شود.)
عضلات: خاکستری دیده می شوند
خون در حال حرکت: تیره
ماده سفید: تیره تر از ماده ی خاکستری
ماده خاکستری: خاکستری روشن
مایعات: روشن ولی تیره تر از حالتی که در T2W دیده می شود.
استخوان: تیره
چربی: روشن- ولی تیره تر از حالتی که در T1W بودند.
هوا: تیره
موارد استفاده ی تصویر PDW:
- تصویربرداری از مغز به دلیل اختلاف بیشتر ماده ی سفید و خاکستری
- تصویربرداری از اندام های فوقانی و تحتانی و مفاصل مثل زانو، شانه، مچ پا، هیپ، ساق، بازو و …
- مناسب برای تصویربرداری از مفصل TMJ
نمونه تصاویر کاربردهای بالا:
