آسیب های شنوایی احتمالی در MRI:
فرکانس صداهای ایجاد شده توسط گرادیان ها در دستگاه های MRI به راحتی می تواند به سیستم شنوایی آسیب وارد کند و باید جهت جلوگیری از آسیب های ناشی از نویز اکوستیک از روشهایی برای Protection استفاده شود.
دستگاههای MRI جدیدتر روشهایی جهت کم کردن نویز اکوستیک توسط سخت افزارهای جدید و یا تغییر در پالس دیاگرام ها دارند مثلا در دستگاه زیمنس روشهایی مانند whisper و quiet وجود داره که باعث کاهش نویز اکوستیک می شود. همینطور نسل های جدید دستگاه های توشیبا که دارای سیستم پیانیسیمو هستندکه در آن نویز اکوستیک به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
نویزهای آکوستیک و تصویربرداری MRI:
انواع مختلفی از نویزهای آکوستیک در طی کارکرد یک دستگاه MR ایجاد میشود.
مشکلات مرتبط با نویز آکوستیک برای بیماران و کارکنان مراکز شامل مزاحمت، دشواری ارتباط کلامی، افزایش اضطراب، کاهش شنوایی موقتی و در موارد شدید باعث اختلال شنوایی دائمی است .
نویز آکوستیک ممکن است مشکلات خاصی را برای گروه خاصی از بیماران ایجاد کند. برای مثال بیمارانی با اختلالات روانی ممکن است گیج شده و یا از افزایش اضطراب ناشی از صدای بلند در هنگام مواجهه با نویز عذاب بکشند.
بیماران بیهوش ممکن است ناراحتی هایی مرتبط با صدای بلند را تجربه کنند.
به علاوه نوزادان ممکن است واکنش های سوء نسبت به نویز آکوستیک داشته باشند. البته Reeves MJ مطالعه ای انجام داد که در آن به این مشکل پرداخته بود. نتایج نشان داد که در معرض نویز قرار گرفتن جنین با دستگاه ۱٫۵ تسلا در طی سه ماهه ی دوم و سوم بارداری با خطر اختلال شنوایی نوزاد یا صدمات حلزونی ارتباطی ندارد.
شنوایی و تاثیر نویز آکوستیک:
گوش انسان یک دریافت کننده ی باند پهن با حساسیت بالا و دامنه ی فرکانس آن برای شنوایی معمولی بین ۲۰-Hz تا ۲۰,۰۰۰-Hz است. گوش به ارزیابی قدرت صوت در اندازه ی دقیق آن نمی پردازد بلکه براورد می کند که قدرت یک صوت چه میزان از دیگری بیشتر است. برای اشاره به قدرت صوت از مقیاس لگاریتمی دسی بل (dB) استفاده میکنند.
نویز در اصطلاحات به وسیله ی طیف فرکانسی (با واحد Hz) ، شدت (با واحد dB) و بازه ی زمانی تعریف شده است. نویز میتواند ثابت، متناوب، تکانشی و یا انفجاری باشد.
کاهش شنوایی موقتی میتواند به دنبال اکسپوز با صدای بلند و در اثر جا به جایی موقتی آستانه ی شنوایی ایجاد شود.
در مورد نویز آکوستیک مرتبط با تصویر برداری MR ،Brummett گزارش کرد که جا به جایی موقتی در آستانه شنوایی در ۴۳% بیمارانی که بدون حفاظت گوش و یا با جای گذاری نا مناسب گوشگیر اسکن شده اند اتفاق می افتد.
بهبود تاثیرات نویز در بازه ی زمانی کوتاهی اتفاق می افتد. با این وجود اگر آسیب نویز فوق العاده پایدار باشد بهبودی کامل ممکن است تا چند هفته طول بکشد. اگر نویز به حد کافی زیان آور باشد یک جا به جایی آستانه ی دائمی در فرکانس های مشخصی ممکن است اتفاق بیافتد.
نویز آکوستیک مرتبط با MRI:
میدان مغناطیسی گرادیانی منبع اصلی نویز آکوستیک مرتبط با یک آزمون MR است. این نویز در هنگام تناوب سریع جریان برق در کویل گرادیان ایجاد می شود . این جریان ها در حضور میدان مغناطیسی قوی و ثابت دستگاه MR نیروهای خاصی (Lorentz) را تولید می کند که روی کویل گرادیان اثر می کند.
نویز آکوستیک مانند صدای ضربه زدن بلند، در زدن، جیرجیر کردن و یا صداهای دیگری شنیده می شود که زمانی که نیروها باعث به حرکت دراوردن و یا لرزش کویل های گرادیان میشوند و یا در حالتی که هنگام بالا رفتن و خم شدن و لرزیدن و تاثیر برعکس روی هم ایجاد می شوند.
ویژگی های نویز آکوستیک تولید شده توسط MRI:
سطح نویز ایجاد شده توسط یک دستگاه MRI در بازه ی ۰٫۳ تا ۴ تسلا در طی اعمال سکانس های پالسی مختلف اندازه گیری شده است. برای مثال در یک مطالعه این سطح نویز بین ۸۲ تا ۱۰۴ دسی بل اندازه گیری شده است. در برخی سکانس ها که عملکرد گرادیان ها در این سکانس با قدرت بیشتر و زمان طولانی صورت می پذیرد (مثل EPI) این سطح بالاتر بوده و در بازه ی ۱۲۶ تا ۱۳۱ دسی بل نیز می رسد.
تکنیک های کنترل نویز آکوستیک:
کنترل نویز غیر فعال:
آسانترین و کم هزینه ترین روش برای جلوگیری از مشکلات مرتبط با نویز آکوستیک در حین آزمونهای MR بطور روتین استفاده از گوشگیرهای یکبار مصرف و یا هدفون است.
گوشگیر ها زمانی که به درستی استفاده شود میتواند نویز را تا ۱۰ تا ۳۰-dB کاهش دهد. که معمولا یک مقدار کافی از تضعیف صوت برای محیط MR است.
استفاده از گوشگیرها معمولا به میزان کافی کاهش نویز آکوستیک را فراهم میکند که توانایی ممانعت از ایجاد مشکلات شنوایی را دارد .
بنابراین برای دستگاه های MR که بالقوه نویز آکوستیک تولید میکند بیماران نیاز به استفاده از این وسایل حفاظتی دارند.
متاسفانه روش های کنترل نویز غیر فعال از تعدادی از محدودیت ها رنج می برد. برای مثال این وسایل مانع از برقراری ارتباط کلامی با بیمار درطی آزمون MR میشود. به علاوه گوشگیر ها اغلب برای کانال گوش کودکان و نوجوانان بسیار بزرگ هستند.
مهمتر از همه وسایل کنترل نویز غیر فعال تضعیف نویز غیر یکسانی را روی محدوده شنوایی فراهم میکند. در حالیکه فرکانس های بالا ممکن است به خوبی تضعیف شوند، تضعیف برای فرکانس های پایین معمولا ضعیف است. این مشکل ساز است زیرا برای توالیهای پالس مشخصی محدوده ی فرکانس پایین جایی است که بیشترین نویز آکوستیک مرتبط با تصویر برداری MR تولید می شود.
کنترل نویز آکوستیک (ANC):
یک کاهش معنی دار در میزان نویز آزمون هایی که از تکنیک active noise cancellation استفاده می کنند وجود دارد. کنترل نویز توسط منابع خاصی به نام “anti-phase noise” روش جدیدی نیست و قبلا مورد استفاده بوده است.
پیشرفت در تکنولوژی پردازش سیگنال دیجیتال اجازه ی کنترل نویز فعال موثر را به قیمتی مناسب عرضه می دارد. سیستم آنتی نویز شامل یک بازخورد پیوسته با نمونه برداری مداوم صدا در محیط صدای حاصل از گرادیانها را تضعیف می کند.
سکانس پالسی quiet:
این سکانس پالسی به منظور کاهش نویز آکوستیک و توسط برخی شرکت های سازنده ارائه می شود و برای تصویربرداری روتین و فانکشنال مورد استفاده قرار می گیرد. این تکنیک علی الخصوص زمانی که مشخص می شود با سکانس EPI و سایر سکانس ها مورد استفاده قرار می گیرد جلب توجه می نماید.
اسکن سایلنت (silent):
این تکنیک از کاهش سطح تهییج گرادیان ها برای کاهش نویز آکوستیک استفاده می کند. مطالعاتی برای تایید اثر کاهش نویز توسط silent و silenz انجام شده که کاهش دراماتیک نویز آکوستیک را توسط این دو تایید کرده است.
