تکنیک, طرح ریزی تصویربرداری

Knee MRI

طرح ریزی انجام یک MRI مفصل زانو

اندیکاسیون های انجام MRI مفصل زانو:

  • اختلالات منیسک: پارگی جا به جا شده یا نشده، منیسک دیسکوئید، کیست منیسک
  • ابنورمالی مغز استخوان: نکروز آوسکولار، ادم مغز استخوان
  • شرایط بیماری مادرزادی و حین رشد: بیماری بلانت، دیسپلازی
  • اختلالات مفصل سینو ویال: التهاب سینویوم، التهاب بورسا، کیست پوپلیتئال
  • اختلالات عضله و تاندون: التهاب تاندون، کشیدگی، پارگی جزئی و کامل، کشش ، بیماری تاندون
  • نشانگان زانوی مکانیکال: مثل قفل شدگی زانو و …
  • شرایط بیماری عروقی: آنوریسم، تنگی، انسداد
  • تومور استخوان، مفصل و بافت نرم
  • عفونت استخوان، مفصل و بافت نرم
  • پارگی لیگامنت
  • قطعات غضروفی جدا شده
  • شکستگی غضروف استخوانی
  • التهاب غضروف استخوانی
  • کندروز دژنراتیو
  • نرمی غضروف
  • ترومای حاد
  • شکستگی ها

 

کانترا اندیکاسیون های انجام این آزمون:

  • هر ایمپلنت فعال الکتریکی، مکانیکی؛ مغناطیسی نظیر باتری قلبی، پمپ انسولین، تحریک کننده های عصبی و ایمپلنت های گوش
  • کلیپس های آنوریسم داخل مغزبه غیر از مواردی که از جنس تیتانیوم است.
  • حاملگی (البته باید مزیت نسبت به ریسک سنجیده شود)
  • کلیپس های جراحی فرومغناطیس
  • اجسام خارجی فلزی داخل چشم.
  • ‘وجود گلوله در بدن بیمار

 

 

آمادگی بیمار:

  • قبل از ورود بیمار به داخل اتاق اسکنر باید کتبا از وی رضایت آگاهانه گرفته شود.
  • از بیمار درخواست گردد تا تمامی اجسام فلزی همراه از قبیل سکه کلید و … را همراه نداشته باشد.
  • از بیمار درخواست می شود لباس خود را دراورده و گان بیمارستانی بپوشد.
  • برای بیماران کلاستروفوبیک در صورت امکان یک همراه وجود داشته باشد
  • از هدفون و یا چوب پنبه ی محافظ گوش برای بیمار استفاده گردد و برای راحتی بیشتر برای بیمار موزیک پخش گردد.
  • نحوه ی انجام MRI برای بیمار توضیح داده شود.
  • به بیمار اهمیت ثابت نگه داشتن عضو مورد نظر حین تصویربرداری را توضیح داده و از وی درخواست کنید.
  • به وزن بیمار توجه داشته باشید.

 

پوزیشن دهی بیمار برای انجام این آزمون:

  • طاقباز خوابیده و به صورت foot first وارد مگنت شود.
  • از کویل زانو استفاده می کنیم و از پدها برای ثابت کردن بیمار استفاده می کنیم.
  • از پد زیر مچ پا برای راحتی بیشتر بیمار استفاده می کنیم.
  • لیزر دستگاه را روی لبه ی تحتانی کشکک سانتر می کنیم.

 

 

پروتکل، پارامتر و طرح ریزی پیشنهادی برای انجام این آزمون:

 

لوکالایزر:

در ابتدا باید تصاویر لوکالایزر را در سه صفحه به عنوان راهنما بگیریم و سایر سکانس ها را با کمک این تصاویر و از روی آن طرح ریزی کنیم.

تصاویر لوکالایزر معمولا تصاویر با رزولوشن پایین و با وزن T1 هستند و در کمتر از ۲۵ ثانیه گرفته می شوند.

 

 

 

آگزیال PD.FS با ضخامت ۳ میلیمتری:

مقاطع آگزیال را روی صفحه ی کورونال و به موازات کندیل داخلی و خارجی ران بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع عمود به خطی باشد که از محور طولی استخوان ران و ساق می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از توبروزیته ی تیبیا تا لبه ی فوقانی کشکک زانو را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید راست به چپ باشد تا از ایجاد آرتیفکت پالسیشن عروق پاپلیتئال جلوگیری کند. گذاشتن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع از آرتیفکت پالسیشن شریان های مجاور در بالا و پایین جلوگیری می کند.

 

 

پارامترها:

 

 

کورونال PD.FS با ضخامت ۳ میلی متری

مقاطع کورونال را روی صفحه ی آگزیال و به موازات کندیل داخلی و خارجی ران بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع به موازات خطی باشد که از محور طولی استخوان ران و ساق می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از کشکک تا شریان پوپلیتئال  را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید بالا به پائین باشد تا از ایجاد آرتیفکت پالسیشن عروق پاپلیتئال جلوگیری کند. گذاشتن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع از آرتیفکت پالسیشن شریان های مجاور در بالا و پایین جلوگیری می کند.

 

 

پارامترها:

 

 

 

ساجیتال T1 TSE:

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی آگزیال و به موازات کندیل خارجی ران (ACL) بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع به موازات خطی باشد که از محور طولی استخوان ران و ساق می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از کندیل خارجی تا داخلی را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید بالا به پائین باشد تا از ایجاد آرتیفکت پالسیشن عروق پاپلیتئال جلوگیری کند. گذاشتن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع از آرتیفکت پالسیشن شریان های مجاور در بالا و پایین جلوگیری می کند.

 

پارامترها:

 

 

 

ساجیتال T2 STIR:

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی آگزیال و به موازات کندیل خارجی ران (ACL) بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع به موازات خطی باشد که از محور طولی استخوان ران و ساق می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از کندیل خارجی تا داخلی را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید بالا به پائین باشد تا از ایجاد آرتیفکت پالسیشن عروق پاپلیتئال جلوگیری کند. گذاشتن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع از آرتیفکت پالسیشن شریان های مجاور در بالا و پایین جلوگیری می کند.

 

 

 

پارامترها:

 

 

 

آ

ساجیتال *T2 مدیک (MEDIC) :

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی آگزیال و به موازات کندیل خارجی ران (ACL) بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع به موازات خطی باشد که از محور طولی استخوان ران و ساق می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از کندیل خارجی تا داخلی را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید بالا به پائین باشد تا از ایجاد آرتیفکت پالسیشن عروق پاپلیتئال جلوگیری کند. گذاشتن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع از آرتیفکت پالسیشن شریان های مجاور در بالا و پایین جلوگیری می کند.

 

 

 

پارامترها:

 

 

 

سکانس های تکمیلی:

 

 

کورونال ابلیک PD.FS با ضخامت دو میلیمتری برای نمایش ACL:

مقاطع کورونال ابلیک را روی صفحه ی ساجیتال و به موازات ACL بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع به موازات خطی باشد که از محور طولی استخوان ران و ساق می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از تمام ACL را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید راست به چپ باشد تا از ایجاد آرتیفکت پالسیشن عروق پاپلیتئال جلوگیری کند. گذاشتن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع از آرتیفکت پالسیشن شریان های مجاور در بالا و پایین جلوگیری می کند.

 

 

 

 

پارامترها:

 

 

ساجیتال ابلیک PD.FS با ضخامت دو میلیمتری برای نمایش ACL:

مقاطع ساجیتال ابلیک را روی صفحه ی آگزیال و به موازات ACL بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع به موازات ACL باشد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از تمام ACL را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید راست به چپ باشد تا از ایجاد آرتیفکت پالسیشن عروق پاپلیتئال جلوگیری کند. گذاشتن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع از آرتیفکت پالسیشن شریان های مجاور در بالا و پایین جلوگیری می کند.

در مثال زیر جهت کدگذاری فاز جلو به عقب است که این مخصوص مراکزی است که شیوه ی پر شدن فضای K برای این سکانس را برای جلوگیری از آرتیفکت حرکتی به صورت رادیال انتخاب می کنند (BLADE OR PROPELLER).

 

پارامترها :

 

 

منبع: mrimaster.com

تهیه کننده: جناب آقای جمله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *