سکانس های بازیافت معکوس یا IR سکانس های اسپین اکویی هستند که به ابتدای این سکانس های پالسی یک پالس آماده سازی ۱۸۰ درجه برای معکوس کردن ممان مغناطیسی اضافه شده است. پس از اعمال پالس ۱۸۰ درجه، مغناطش عرضی نزدیک به صفر بوده و سیگنالی دریافت نمی شود.
سپس پس از گذشت زمان مغناطش طولی که در امتداد محور Z قرار داشت و منفی بود به صفحه ی عرضی و به سمت صفر ریکاور می شود. و پس از آن به سمت +Z می رود. در حین ریکاور شدن مغناطش طولی برای اینکه مغناطش عرضی ایجاد کنیم باید یک پالس ۹۰ درجه اعمال کنیم. زمان بین اعمال پالس ۱۸۰ و ۹۰ درجه زمان وارونی یا TI نام دارد. بر حسب اینکه زمان TI چقدر باشد، بافت ها ی مختلف سیگنال های متفاوتی را خواهند داد. بافتی که در زمان اعمال پالس ۹۰ درجه از Z- به XY رسیده باشد، سیگنالی ایجاد نخواهد کرد، در صورتی که سایر بافتها که در این صفحه نیستند دارای سیگنال خواهند شد. بدین صورت می توانیم با انتخاب TI مختلف و با توجه به زمان آسایش T1 بافت های مختلف، سیگنال یک بافت خاص را حذف کنیم. برای مثال چربی زمان آسایش T1 کوتاهتر از همه ی بافت های سالم را داراست و در صورتی که TI را کوتاه انتخاب کنیم، به نحوی که مولفه ی طولی چربی به صفحه ی XY رسیده باشد، سیگنال چربی حذف شده ولی سایر بافت ها که هنوز به این صفحه نرسیده اند سیگنال خواهند داد. به این روش تصویربرداری با حذف چربی STIR گفته می شود. این سکانس دارای وزن T2 است. ولی مولفه ی T1 نیز در دلش نهفته می باشد. زمان TI مورد نیاز برای STIR که دارای زمان آسایش ۲۵۰ میلی ثانیه است، حدودا ۱۳۰ تا ۱۵۰ میلی ثانیه می باشد.
از مزایای این روش حذف چربی عدم حساسیت آن به غیریکنواختی های میدان مغناطیسی دستگاه است. از این سکانس بر خلاف روش های اشباع چربی حتی در مجاورت اجسام خارجی فلری و در مرز مشترک بین دو بافت با خاصیت پذیرفتاری بسیار متفاوت مثل قاعده ی مغز و سینوس های هوایی و همچنین در میدان دید های بزرگ که غیر یکنواخت ترند می توان استفاده نمود. استفاده از این روش در غربالگری بیماران مشکوک به متاستاز به صورت WHOLE BODY کاربرد دارد. روش حذف چربی در مگنت های لو تسلا نیز همین STIR است.
اما این روش عدم مزیت هایی نیز دارد:
- استفاده از این روش پس از تزریق ماده ی کانترست توصیه نمی شود. چون ممکن است سیگنال بافت دارای ماده ی کنتراست که اکنون دارای زمان آسایش T1 نزدیک به چربی و کوتاه شده است را حذف کند.
- دارای SNR کلی پایینی است.
- SAR بالاتری دارد.
ظاهر تصویر MRI:
بهترین راه برای تشخیص تصویر با وزن PDW این است که ناحیه ی دارای چربی و حفره های پر از مایع را شناسایی کنیم، چربی در این تصویر سیگنال نخواهد داشت و تیره است، در حالی که مایعات روشن دیده می شوند.
بافت و ظاهر T2W STIR آن:
مغز استخوان: تیره
عضلات: تیره تر از سیگنال چربی
خون در حال حرکت: تیره
ماده سفید: تیره تر از ماده ی خاکستری
ماده خاکستری: خاکستری
مایعات: روشن
استخوان: تیره
چربی: تیره
هوا: تیره
ظاهر پاتولوژی در این تصاویر:
پاتولوژی باعث افزایش محتوای آب بافت می شود. به همین دلیل در این تصاویر وجود پاتولوژی باعث افزایش شدت سیگنال در ناحیه ی پاتولوژی می شود.
موارد استفاده ی تصویر T2W:
- در تصویربرداری از اعصاب شبکه ی بازویی و کمری
- تصویربرداری از قفسه ی سینه
- تصویربرداری از شکم
- مفید برای تصویربرداری از قسمت قدامی گردن، اوربیت و صورت
- مفید برای تصویربرداری های سیستم اسکلتی عضلانی
- مفید برای تصویربرداری از اندام فوقانی تحتانی
- مفید برای تصویربرداری ستون فقرات
نمونه تصاویر کاربردهای بالا:
منبع: MRIMASTER, MRI-Q
تهیه کننده: جناب آقای جمله
تفاوت کاربردی T2 .fs و T2.STIR چیه ؟
میشه به جای هم استفادشون کرد ؟
در مورد تفاوتشون مطلب درون سایت هست. لطفا مراجعه کنید. با تشکر از توجه شما