تکنیک, طرح ریزی تصویربرداری

Ankle MRI

طرح ریزی انجام یک MRI مفصل مچ پا

اندیکاسیون های انجام MRI مفصل مچ پا:

  • ابنورمالی مغز استخوان: نکروز استخوان، کانتیوژن استخوان، ادم مغز استخوان
  • اختلالات مفصل سینو ویال: التهاب سینویوم، التهاب بورسا، کیست گانگلیون
  • اختلالات تاندون آشیل : التهاب تاندون، کشیدگی و پارگی و بیماری تاندون
  • اختلالات تاندون تیبیال خلفی
  • تومور استخوان، مفصل و بافت نرم
  • عفونت استخوان، مفصل و بافت نرم
  • ابنورمالی های غضروف استخوانی و مفصلی
  • ابنورمالی های سایر تاندون های مچ پا
  • اختلالات تاندون پرونئال
  • اجسام داخل مفصلی (loose body)
  • فیبروماتوزیس
  • نکروز آوسکولار

کانترا اندیکاسیون های انجام این آزمون:

  • هر ایمپلنت فعال الکتریکی، مکانیکی؛ مغناطیسی نظیر باتری قلبی، پمپ انسولین، تحریک کننده های عصبی و ایمپلنت های گوش
  • کلیپس های آنوریسم داخل مغزبه غیر از مواردی که از جنس تیتانیوم است.
  • حاملگی (البته باید مزیت نسبت به ریسک سنجیده شود)
  • کلیپس های جراحی فرومغناطیس
  • اجسام خارجی فلزی داخل چشم.
  • ‘وجود گلوله در بدن بیمار

آمادگی بیمار:

  • قبل از ورود بیمار به داخل اتاق اسکنر باید کتبا از وی رضایت آگاهانه گرفته شود.
  • از بیمار درخواست گردد تا تمامی اجسام فلزی همراه از قبیل سکه کلید و … را همراه نداشته باشد.
  • از بیمار درخواست می شود لباس خود را دراورده و گان بیمارستانی بپوشد.
  • برای بیماران کلاستروفوبیک در صورت امکان یک همراه وجود داشته باشد
  • از هدفون و یا چوب پنبه ی محافظ گوش برای بیمار استفاده گردد و برای راحتی بیشتر برای بیمار موزیک پخش گردد.
  • نحوه ی انجام MRI برای بیمار توضیح داده شود.
  • به بیمار اهمیت ثابت نگه داشتن عضو مورد نظر حین تصویربرداری را توضیح داده و از وی درخواست کنید.
  • به وزن بیمار توجه داشته باشید.

پوزیشن دهی بیمار برای انجام این آزمون:

  • طاقباز خوابیده و به صورت foot first وارد مگنت شود.
  • از کویل اختصاصی مچ پا و کف پا و در صورت نبود این کویل از کویل زانو استفاده می کنیم و در صورت استفاده از کویل زانو باید مچ پا به صورت ۹۰ درجه قرار گیرد و از پدها برای ثابت کردن بیمار استفاده می کنیم.
  • از پد زیر سر برای راحتی بیشتر بیمار استفاده می کنیم.
  • لیزر دستگاه را روی مفصل مچ پا سانتر می کنیم.

پروتکل، پارامتر و طرح ریزی پیشنهادی برای انجام این آزمون:

لوکالایزر:

در ابتدا باید تصاویر لوکالایزر را در سه صفحه به عنوان راهنما بگیریم و سایر سکانس ها را با کمک این تصاویر و از روی آن طرح ریزی کنیم.

تصاویر لوکالایزر معمولا تصاویر با رزولوشن پایین و با وزن T1 هستند و در کمتر از ۲۵ ثانیه گرفته می شوند.

آگزیال PD با ضخامت ۴ میلیمتری:

مقاطع آگزیال را روی صفحه ی کورونال و به موازات مفصل مورتیس مچ پا بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع به موازات مفصل مچ پا باید باشند.  تعداد برش ها باید چهار برش بالاتر از مفصل تیبیوتالار تا کف پا را پوشش دهد. گذاشتن باند اشباع در بالای مقاطع از آرتیفکت پالسیشن عروق جلوگیری می کند.

پارامترها:

آگزیال STIR با ضخامت ۴ میلیمتری:

مقاطع آگزیال را روی صفحه ی کورونال و به موازات مفصل مورتیس مچ پا بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع به موازات مفصل مچ پا باید باشند.  تعداد برش ها باید چهار برش بالاتر از مفصل تیبیوتالار تا کف پا را پوشش دهد. گذاشتن باند اشباع در بالای مقاطع از آرتیفکت پالسیشن عروق جلوگیری می کند.

پارامترها:

کورونال PD.FS با ضخامت ۴ میلی متری

مقاطع کورونال را روی صفحه ی آگزیال عمود به قوزک داخلی و خارجی بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع به موازات خطی باشد که از محور طولی تیبیا می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از تاندون آشیل تا میدفوت را پوشش دهد. گذاشتن باند اشباع در بالای مقاطع از آرتیفکت پالسیشن عروق مجاور در بالا جلوگیری می کند.

پارامترها:

ساجیتال T1 TSE:

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی آگزیال به موازات خطی که از  قوزک داخلی و خارجی می گذرد بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع به موازات خطی باشد که از محور طولی تیبیا می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از لبه ی خارجی قوزک داخلی تا لبه ی خارجی قوزک خارجی را پوشش دهد. گذاشتن باند اشباع در بالای مقاطع از آرتیفکت پالسیشن عروق مجاور در بالا جلوگیری می کند.

پارامترها:

ساجیتال T2 STIR:

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی آگزیال به موازات خطی که از  قوزک داخلی و خارجی می گذرد بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع به موازات خطی باشد که از محور طولی تیبیا می گذرد.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که از لبه ی خارجی قوزک داخلی تا لبه ی خارجی قوزک خارجی را پوشش دهد. گذاشتن باند اشباع در بالای مقاطع از آرتیفکت پالسیشن عروق مجاور در بالا جلوگیری می کند.

پارامترها:

منبع: mrimaster.com

تهیه کننده: جناب آقای جمله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *