تکنیک, طرح ریزی تصویربرداری

Shoulder MRI

طرح ریزی انجام یک MRI مفصل شانه

اندیکاسیون های انجام MRI مفصل شانه

  • ابنورمالی مغز استخوان: نکروز استخوان، کانتیوژن استخوان، ادم مغز استخوان
  • اختلالات مفصل سینو ویال: التهاب سینویوم، التهاب بورسا، کیست گانگلیون
  • بررسی نقایص احتمالی غضروفی
  • بررسی لوز بادی داخل مفصلی
  • پارگی لیگامان
  • تومور استخوان، مفصل و بافت نرم
  • عفونت استخوان، مفصل و بافت نرم
  • شکستگی های مخفی
  • توده های بافت نرم
  • شکستگی در کودکان
  • گیرافتادگی عصب
  • نکروز آوسکولار

کانترا اندیکاسیون های انجام این آزمون:

  • هر ایمپلنت فعال الکتریکی، مکانیکی؛ مغناطیسی نظیر باتری قلبی، پمپ انسولین، تحریک کننده های عصبی و ایمپلنت های گوش
  • کلیپس های آنوریسم داخل مغزبه غیر از مواردی که از جنس تیتانیوم است.
  • حاملگی (البته باید مزیت نسبت به ریسک سنجیده شود)
  • کلیپس های جراحی فرومغناطیس
  • اجسام خارجی فلزی داخل چشم.
  • ‘وجود گلوله در بدن بیمار

 

 

آمادگی بیمار:

  • قبل از ورود بیمار به داخل اتاق اسکنر باید کتبا از وی رضایت آگاهانه گرفته شود.
  • از بیمار درخواست گردد تا تمامی اجسام فلزی همراه از قبیل سکه کلید و … را همراه نداشته باشد.
  • از بیمار درخواست می شود لباس خود را دراورده و گان بیمارستانی بپوشد.
  • برای بیماران کلاستروفوبیک در صورت امکان یک همراه وجود داشته باشد
  • از هدفون و یا چوب پنبه ی محافظ گوش برای بیمار استفاده گردد و برای راحتی بیشتر برای بیمار موزیک پخش گردد.
  • نحوه ی انجام MRI برای بیمار توضیح داده شود.
  • به بیمار اهمیت ثابت نگه داشتن عضو مورد نظر حین تصویربرداری را توضیح داده و از وی درخواست کنید.
  • به وزن بیمار توجه داشته باشید.

 

پوزیشن دهی بیمار برای انجام این آزمون:

  • طاقباز خوابیده  و به صورت head first وارد مگنت شود.
  • از کویل فلکس بزرگ یا اختصاصی شانه استفاده می کنیم و از پدها برای ثابت کردن دست بیمار استفاده می کنیم.
  • لیزر دستگاه را روی مفصل شانه سانتر می کنیم.
  • در سیستم وضعیت بیمار به عنوان head first-supine انتخاب کنید.

 

 

پروتکل، پارامتر و طرح ریزی پیشنهادی برای انجام این آزمون:

 

لوکالایزر:

در ابتدا باید تصاویر لوکالایزر را در سه صفحه به عنوان راهنما بگیریم و سایر سکانس ها را با کمک این تصاویر و از روی آن طرح ریزی کنیم.

تصاویر لوکالایزر معمولا تصاویر با رزولوشن پایین و با وزن T1 هستند و در کمتر از ۲۵ ثانیه گرفته می شوند.

در صورت لزوم از روی لوکالایزر اول یک سری لوکالایزر دیگر نیز بگیرید.

 

 

 

آگزیال T2* MEDIC یا PD.FS با ضخامت ۳ میلیمتری:

مقاطع آگزیال را روی صفحه ی کورونال و عمود بر مفصل گلنوهومرال بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع عمود بر سر استخوان بازو باید باشند.  تعداد برش ها باید از بالای مفصل آکرومیوکلاویکولار تا ۲ مقطع زیر لیگامان گلنوهومرال را پوشش دهد. قرار دادن باند اشباع روی قفسه ی سینه از آرتیفکت گوست ناشی از تنفس می کاهد. قرار دادن جهت فاز به صورت جلو به عقب نیز از آرتیفکت آلیازینگ و گوست ناشی از تنفس می کاهد.

 

 

پارامترها:

 

 

کورونال TSE T1W با ضخامت ۳ میلیمتری:

مقاطع کورونال را روی صفحه ی آگزیال و عمود بر مفصل گلنوهومرال و به موازات تاندون عضله ی سوپرا اسپایناتوس بچینید. برای این کار مقاطع را بیشتر از ۴۵ درجه نچرخانید. این کار باعث تبدیل مقاطع کورونال به ساجیتال خواهد شد. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع به موازات سر استخوان بازو باید باشند.  تعداد برش ها باید از قسمت قدامی زائده ی کوراکوئید تا ۲ برش عقب تر از سر بازو را پوشش دهد. قرار دادن باند اشباع مایل روی قفسه ی سینه از آرتیفکت گوست ناشی از تنفس می کاهد.

 

 

 

پارامترها:

 

 

 

کورونال T2* MEDIC یا PD.FS با ضخامت ۳ میلیمتری:

مقاطع کورونال را روی صفحه ی آگزیال و عمود بر مفصل گلنوهومرال و به موازات تاندون عضله ی سوپرا اسپایناتوس بچینید. برای این کار مقاطع را بیشتر از ۴۵ درجه نچرخانید. این کار باعث تبدیل مقاطع کورونال به ساجیتال خواهد شد. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع به موازات سر استخوان بازو باید باشند.  تعداد برش ها باید از قسمت قدامی زائده ی کوراکوئید تا ۲ برش عقب تر از سر بازو را پوشش دهد. قرار دادن باند اشباع مایل روی قفسه ی سینه از آرتیفکت گوست ناشی از تنفس می کاهد.

 

 

پارامترها:

 

 

 

 

 

کورونال T2 STIR با ضخامت ۳ میلیمتری:

مقاطع کورونال را روی صفحه ی آگزیال و عمود بر مفصل گلنوهومرال و به موازات تاندون عضله ی سوپرا اسپایناتوس بچینید. برای این کار مقاطع را بیشتر از ۴۵ درجه نچرخانید. این کار باعث تبدیل مقاطع کورونال به ساجیتال خواهد شد. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی ساجیتال چک کنید مقاطع به موازات سر استخوان بازو باید باشند.  تعداد برش ها باید از قسمت قدامی زائده ی کوراکوئید تا ۲ برش عقب تر از سر بازو را پوشش دهد. قرار دادن باند اشباع مایل روی قفسه ی سینه از آرتیفکت گوست ناشی از تنفس می کاهد.

 

 

پارامترها:

 

 

 

 

 

ساجیتال T2 STIR با مقاطع ۳ میلی متری:

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی آگزیال و عمود بر  تاندون عضله ی سوپرا اسپایناتوس بچینید. برای این کار مقاطع را بیشتر از ۴۵ درجه نچرخانید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع به موازات مفصل گلنوهومرال باید باشند.  تعداد برش ها باید از قسمت خارجی عضله ی دلتوئید تا ۲ برش داخل تر از مفصل را پوشش دهد. قرار دادن باند اشباع مایل روی قفسه ی سینه از آرتیفکت گوست ناشی از تنفس می کاهد.

 

 

 

 

پارامترها:

 

 

 

منبع: mrimaster.com

تهیه کننده: جناب آقای جمله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *