تکنیک DISCO یک تکنیک تصویربرداری سه بعدی تک اسلب بوده که در آن به منظور کاهش زمان اسکن از روش های کاهش نمونه برداری اتفاقی و View Sharing استفاده می شود.
از این تکنیک برای بدست آوردن تصاویر با رزولوشن زمانی بالاتری نسبت به تکنیک های مولتی فاز دیگر که از روش View Sharing استفاده نمی کنند (مانند LAVA-FLEX) استفاده می شود. دستیابی اطلاعات در این تکنیک بر پایه روش دیکسون بصورت دو اکوی In-Phase و Out of Phase بوده که همانند سکانس های FLEX چهار تصویر شامل In-Phase، Out of Phase، Water و Fat ایجاد می نماید.
همچنین در صورتی که نیاز به حذف چربی نداریم می توانیم نوع دستیابی اطلاعات را به حالت تک اکو بدون فرونشانی چربی تغییر دهیم.
تکنیک DISCO را می توان برای تصویربرداری از نواحی مختلف بدن مانند کبد، پروستات و پستان به کار برد. از کاربردهای این تکنیک می توان به تصویربرداری داینامیک کبد با چند فاز شریانی تنها در یک مرحله حبس تنفس اشاره نمود.
۵۱۲ × ۳۴۰
۳ mm
۹٫۸ sec
تصویربرداری پرفیوژن پروستات با استفاده از تکنیک DISCO با قدرت تفکیک زمانی برابر با ۶ ثانیه
تصاویر شامل آگزیال T2 فیوز شده با نقشه پرفیوژن، نقشه Enhancement مثبت، تصویر آگزیال DISCO، و نمودار شدت سیگنال بر حسب زمان
تهیه کننده: جناب آقای افتخاری
