تکنیک, طرح ریزی تصویربرداری

Sacroiliac MRI

طرح ریزی انجام یک MRI مفصل ساکرو ایلیاک لگن

اندیکاسیون های انجام MRI مفصل ساکرو ایلیاک:

  • تومور استخوان، مفصل و بافت نرم
  • عفونت استخوان، مفصل و بافت نرم
  • التهاب مفصل ساکرو ایلیاک
  • اختلال عملکرد مفصل ساکرو ایلیاک
  • آرتریت دژنراتیو
  • اسپوندیلیت انکیلوزان
  • درد مفصل ساکرو ایلیاک
  • آرتریت روماتوئید
  • استئوآرتریت
  • زوریاسیز
  • نکروز آوسکولار

کانترا اندیکاسیون های انجام این آزمون:

  • هر ایمپلنت فعال الکتریکی، مکانیکی؛ مغناطیسی نظیر باتری قلبی، پمپ انسولین، تحریک کننده های عصبی و ایمپلنت های گوش
  • کلیپس های آنوریسم داخل مغزبه غیر از مواردی که از جنس تیتانیوم است.
  • حاملگی (البته باید مزیت نسبت به ریسک سنجیده شود)
  • کلیپس های جراحی فرومغناطیس
  • اجسام خارجی فلزی داخل چشم.
  • ‘وجود گلوله در بدن بیمار

 

 

آمادگی بیمار:

  • قبل از ورود بیمار به داخل اتاق اسکنر باید کتبا از وی رضایت آگاهانه گرفته شود.
  • از بیمار درخواست گردد تا تمامی اجسام فلزی همراه از قبیل سکه کلید و … را همراه نداشته باشد.
  • از بیمار درخواست می شود لباس خود را دراورده و گان بیمارستانی بپوشد.
  • برای بیماران کلاستروفوبیک در صورت امکان یک همراه وجود داشته باشد
  • از هدفون و یا چوب پنبه ی محافظ گوش برای بیمار استفاده گردد و برای راحتی بیشتر برای بیمار موزیک پخش گردد.
  • نحوه ی انجام MRI برای بیمار توضیح داده شود.
  • به بیمار اهمیت ثابت نگه داشتن عضو مورد نظر حین تصویربرداری را توضیح داده و از وی درخواست کنید.
  • به وزن بیمار توجه داشته باشید.

 

پوزیشن دهی بیمار برای انجام این آزمون:

  • طاقباز خوابیده و به صورت head first وارد مگنت شود.
  • بیمار روی کویل ستون فقرات دراز کشیده و کویل بادی روی لگن بیمار از بالای کرست ایلیاک تا زیر سمفیز پوبیس بسته می شود.
  • بندهای کویل را محکم می کشیم تا حرکات تنفسی کاهش یابد.
  • پد زیر سر برای راحتی بیمار قرار می دهیم، ولی از پد زیر زانو نباید استفاده شود.
  • لیزر دستگاه را روی anterior superior iliac spine سانتر می کنیم.

 

 

پروتکل، پارامتر و طرح ریزی پیشنهادی برای انجام این آزمون:

 

لوکالایزر:

در ابتدا باید تصاویر لوکالایزر را در سه صفحه به عنوان راهنما بگیریم و سایر سکانس ها را با کمک این تصاویر و از روی آن طرح ریزی کنیم.

تصاویر لوکالایزر معمولا تصاویر با رزولوشن پایین و با وزن T1 هستند و در کمتر از ۲۵ ثانیه گرفته می شوند.

در صورت لزوم از روی لوکالایزر اول یک سری لوکالایزر دیگر نیز بگیرید.

 

 

 

کورونال ابلیک ۳ میلی متری STIR:

مقاطع کورونال ابلیک را روی صفحه ی ساجیتال و به موازات ساکروم بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی آگزیال چک کنید مقاطع در امتداد آلای ساکروم باید باشند.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که کل مفصل ساکروایلیاک را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید راست به چپ و با ۱۰۰ درصد اورسمپلینگ باشد تا از ایجاد آرتیفکت های تا شدگی و تنفس جلوگیری کند.

 

 

پارامترها:

 

 

کورونال ابلیک ۳ میلی متری T1W:

 

مقاطع کورونال ابلیک را روی صفحه ی ساجیتال و به موازات ساکروم بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی آگزیال چک کنید مقاطع در امتداد آلای ساکروم باید باشند.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که کل مفصل ساکروایلیاک را پوشش دهد. جهت کدگذاری فاز باید راست به چپ و با ۱۰۰ درصد اورسمپلینگ باشد تا از ایجاد آرتیفکت های تا شدگی و تنفس جلوگیری کند.

 

 

پارامترها:

 

 

 

آگزیال ابلیک ۳ میلی متری STIR:

مقاطع آگزیال ابلیک را روی صفحه ی ساجیتال و عمود بر ساکروم بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید مقاطع عمود به ساکروم باید باشند.  تعداد برش ها باید به قدری باشد که کل مفصل ساکروایلیاک را پوشش دهد. قرار دادن باند اشباع در مقابل مقاطع آگزیال از آرتیفکت تنفسی خواهد کاست.

 

 

پارامترها:

 

 

 

 

منبع: mrimaster.com

تهیه کننده: جناب آقای جمله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *