تکنیک, طرح ریزی تصویربرداری

Cervical MRI

طرح ریزی انجام یک MRI ستون فقرات گردنی روتین

 

اندیکاسیون های انجام MRI ستون فقرات گردنی روتین:

  • درد گردن و رادیکولوپاتی، پس از گذشت ۶ هفته از انجام درمان کانسرواتیو و عدم پاسخگویی به درمان
  • التهاب و عفونت در این ناحیه مثل استئومیلیت و آبسه
  • MS، بیماری های دیمیلیزان و میلوپاتی های دیگر
  • نقص نورولوژیکی پس از تروما
  • درد بازوی شدید برای بیش از ۶ هفته
  • بررسی و مشاهده ی نقص مادرزادی در طناب نخاعی
  • بررسی و مشاهده ی التهاب سیستم عصبی مرکزی و مننژیت
  • بررسی و مشاهده ی تومور نخاع و مننژ
  • بررسی و مشاهده ی التهاب نخاع و مننژ
  • بررسی و مشاهده ی فشار روی طناب نخاعی
  • بیماری های عروقی غیر تروماتیک ستون فقرات
  • پیگیری پس از جراحی
  • TB ستون فقرات گردنی
  • بررسی و مشاهده ی سیرنکس (syrinx)

 

کانترا اندیکاسیون های انجام این آزمون:

  • هر ایمپلنت فعال الکتریکی، مکانیکی؛ مغناطیسی نظیر باتری قلبی، پمپ انسولین، تحریک کننده های عصبی و ایمپلنت های گوش
  • کلیپس های آنوریسم داخل مغزبه غیر از مواردی که از جنس تیتانیوم است.
  • حاملگی (البته باید مزیت نسبت به ریسک سنجیده شود)
  • کلیپس های جراحی فرومغناطیس
  • اجسام خارجی فلزی داخل چشم.
  • ‘وجود گلوله در بدن بیمار

 

 

آمادگی بیمار:

  • قبل از ورود بیمار به داخل اتاق اسکنر باید کتبا از وی رضایت آگاهانه گرفته شود.
  • از بیمار درخواست گردد تا تمامی اجسام فلزی همراه از قبیل سکه کلید و … را همراه نداشته باشد.
  • از بیمار درخواست می شود لباس خود را دراورده و گان بیمارستانی بپوشد.
  • برای بیماران کلاستروفوبیک در صورت امکان یک همراه وجود داشته باشد
  • مزایا و عوارض استفاده از داروی حاجب برای بیمار کاملا توضیح داده شود.
  • برای بیماران با GFR کمتز از ۳۰ از داروی حاجب استفاده نشود.
  • از هدفون و یا چوب پنبه ی محافظ گوش برای بیمار استفاده گردد و برای راحتی بیشتر برای بیمار موزیک پخش گردد.
  • نحوه ی انجام MRI برای بیمار توضیح داده شود.
  • به بیمار اهمیت ثابت نگه داشتن عضو مورد نظر حین تصویربرداری را توضیح داده و از وی درخواست کنید.
  • به وزن بیمار توجه داشته باشید.

 

پوزیشن دهی بیمار برای انجام این آزمون:

  • طاقباز و head first
  • بیمار را روی کویل مغز و گردن قرار داده و از پدها برای ثابت کردن بیمار استفاده می کنیم.
  • از پد زیر زانو برای راحتی بیشتر بیمار استفاده می کنیم.
  • لیزر دستگاه را روی وسط گردن (۲٫۵ سانتی متر پایین تر از پایین مندیبل) سانتر می کنیم.

 

 

پروتکل، پارامتر و طرح ریزی پیشنهادی برای انجام این آزمون:

 

لوکلایزر:

در ابتدا باید تصاویر لوکالایزر را در سه صفحه به عنوان راهنما بگیریم و سایر سکانس ها را با کمک این تصاویر و از روی آن طرح ریزی کنیم.

تصاویر لوکالایزر معمولا تصاویر با رزولوشن پایین و با وزن T1 هستند و در کمتر از ۲۵ ثانیه گرفته می شوند.

 

 

 

ساجیتال T2 TSE:

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی کورونال و به موازات طناب نخاعی بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی آگزیال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در صورت چرخش بیمار مقاطع را بچرخانید تا به موازات زائده ی خاری مهره ی کمری قرار گیرد. از روی تصویر ساجیتال محدوده ی پوشش FOV را چک کنید که حدودا باید ۲۸۰ میلی متر بوده و از پل مغزی تا T4 را در بگیرد. همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده ی عرضی راست تا چپ را پوشش دهد. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات گردنی و ازوفاگوس باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از بلع و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های گردن روی تصویر تاثیر نگذارند.

 

 

پارامترها:

 

 

ساجیتال T1 TSE:

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی کورونال و به موازات طناب نخاعی بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی آگزیال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در صورت چرخش بیمار مقاطع را بچرخانید تا به موازات زائده ی خاری مهره ی کمری قرار گیرد. از روی تصویر ساجیتال محدوده ی پوشش FOV را چک کنید که حدودا باید ۲۸۰ میلی متر بوده و از پل مغزی تا T4 را در بگیرد. همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده ی عرضی راست تا چپ را پوشش دهد. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات گردنی و ازوفاگوس باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از بلع و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های گردن روی تصویر تاثیر نگذارند.

 

 

پارامترها:

 

 

 

ساجیتال STIR T2 TSE:

مقاطع ساجیتال را روی صفحه ی کورونال و به موازات طناب نخاعی بچینید. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی آگزیال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در صورت چرخش بیمار مقاطع را بچرخانید تا به موازات زائده ی خاری مهره ی کمری قرار گیرد. از روی تصویر ساجیتال محدوده ی پوشش FOV را چک کنید که حدودا باید ۲۸۰ میلی متر بوده و از پل مغزی تا T4 را در بگیرد. همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده ی عرضی راست تا چپ را پوشش دهد. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات گردنی و ازوفاگوس باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از بلع و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های گردن روی تصویر تاثیر نگذارند.

 

پارامترها:

 

 

 

آگزیال  *T2 با سکانس MEDIC:

مقاطع آگزیال را روی صفحه ی ساجیتال وعمود به نخاع بچینید.  اگر دیسک های پایین تر دارای مشکل بودند از تعداد بلوک بیشتر می توان استفاده کرد. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در این صورت مقاطع را به موازت فضای دیسک می چرخانیم. تعداد برش ها باید به قدری باشد که از مهره ی C2 تا T1 را بپوشاند. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات گردنی و ازوفاگوس باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از بلع و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های گردن روی تصویر تاثیر نگذارند.

 

 

 

پارامترها:

 

 

 

گزیال T1 TSE

مقاطع آگزیال را روی صفحه ی ساجیتال وعمود به نخاع بچینید.  اگر دیسک های پایین تر دارای مشکل بودند از تعداد بلوک بیشتر می توان استفاده کرد. موقعیت مقاطع را در دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید. در صفحه ی کورونال چک کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در این صورت مقاطع را به موازت فضای دیسک می چرخانیم. تعداد برش ها باید به قدری باشد که از مهره ی C2 تا T1 را بپوشاند. یک باند اشباع نیز در تصویر ساجیتال و جلوی ستون فقرات گردنی و ازوفاگوس باید گذاشته شود تا آرتیفکت ناشی از بلع و تنفس و پالسیشن عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید بالا به پایین باشد تا آرتیفکت های گردن روی تصویر تاثیر نگذارند.

 

 

 

پارامترها:

 

 

 

اندیکاسیون ها برای تزریق ماده ی حاجب در آزمون ستون فقرات گردنی:

  1. تومور اعصاب مغزی مننژ
  2. پیگیری جراحی قبلی
  3. MS ، همی پلژی، پاراستازی، عفونت
  4. ضایعات مشکوک ستون فقرات
  5. سیرینگو میلیا (سیرینکس)

دوز مورد استفاده نیز ۰٫۱ mmol یا ۰٫۲ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد. به عنوان مثال برای یک شخص ۷۵ کیلوگرمی ۱۵ میلی لیتر.

پس از تزریق از تصاویر T1 F.S آگزیال و ساجیتال استفاده کنید.

 

نمونه تصاویر پس از تزریق ماده ی حاجب:

 

 

 

 

منبع: mrimaster.com

تهیه کننده: جناب آقای جمله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *