تکنیک, طرح ریزی تصویربرداری

Orbit MRI

طرح ریزی انجام یک MRI اوربیت

 

اندیکاسیون های انجام MRI اوربیت:

  • نابینایی ناشی از ضایعه ی مغزی پشت یا جلوی کیاسمای بینایی
  • ضایعات عروقی چشم
  • سابقه ی انحراف چشم
  • مننژیومای شیت عصب اوپتیک
  • تومورها یا مشکوک به وجود تومور
  • میوپاتی داخل گوشی
  • اوفتالموپاتی تیروئید
  • التهاب عصب چشم
  • گلیومای عصب چشم
  • پروپتوز یک طرفه
  • آبسه ی چشمی
  • التهاب

 

کانترا اندیکاسیون های انجام این آزمون:

  • هر ایمپلنت فعال الکتریکی، مکانیکی؛ مغناطیسی نظیر باتری قلبی، پمپ انسولین، تحریک کننده های عصبی و ایمپلنت های گوش
  • کلیپس های آنوریسم داخل مغزبه غیر از مواردی که از جنس تیتانیوم است.
  • حاملگی (البته باید مزیت نسبت به ریسک سنجیده شود)
  • کلیپس های جراحی فرومغناطیس
  • اجسام خارجی فلزی داخل چشم.
  • ‘وجود گلوله در بدن بیمار

 

آمادگی بیمار:

  • قبل از ورود بیمار به داخل اتاق اسکنر باید کتبا از وی رضایت آگاهانه گرفته شود.
  • از بیمار درخواست گردد تا تمامی اجسام فلزی همراه از قبیل سکه کلید و … را همراه نداشته باشد.
  • از بیمار درخواست می شود لباس خود را دراورده و گان بیمارستانی بپوشد.
  • برای بیماران کلاستروفوبیک در صورت امکان یک همراه وجود داشته باشد
  • مزایا و عوارض استفاده از داروی حاجب برای بیمار کاملا توضیح داده شود.
  • برای بیماران با GFR کمتز از ۳۰ از داروی حاجب استفاده نشود.
  • از هدفون و یا چوب پنبه ی محافظ گوش برای بیمار استفاده گردد و برای راحتی بیشتر برای بیمار موزیک پخش گردد.
  • نحوه ی انجام MRI برای بیمار توضیح داده شود.
  • به بیمار اهمیت ثابت نگه داشتن عضو مورد نظر حین تصویربرداری را توضیح داده و از وی درخواست کنید.
  • به وزن بیمار توجه داشته باشید.

 

پوزیشن دهی بیمار برای انجام این آزمون:

  • طاقباز و head first
  • سر بیمار داخل کویل سر قرار گرفته و با گذاشتن پد کنار سر آن را بی حرکت می نمائیم.
  • از پد زیر زانو برای راحتی بیشتر بیمار استفاده می کنیم.
  • لیزر دستگاه را روی گلابلا سانتر می کنیم.

 

 

پروتکل، پارامتر و طرح ریزی پیشنهادی برای انجام این آزمون:

 

لوکلایزر:

در ابتدا باید تصاویر لوکالایزر را در سه صفحه به عنوان راهنما بگیریم و سایر سکانس ها را با کمک این تصاویر و از روی آن طرح ریزی کنیم.

تصاویر لوکالایزر معمولا تصاویر با رزولوشن پایین و با وزن T1 هستند و در کمتر از ۲۵ ثانیه گرفته می شوند.

 

 

آگزیال T2 TSE:

تصاویر آگزیال را از روی تصاویر ساجیتال بچینید. مقاطع را به موازات AC-PC line یا به موازات خطی که از ژنو و اسپلنیوم کارپوس کالوزوم می گذرد قرار دهید. پوشش مقاطع باید به قدری باشد که از ورتکس تا سوراخ فورامن مگنوم را بپوشاند. قرارگیری مقاطع را روی دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید.

در تصویر کورونال چک کنید که اگر سر بیمار دارای زاویه قرار گرفته باشد برش های خود را کمی بچرخانید تا عمود بر  ساقه ی مغز قرار بگیرد.

پارامترها:

 

 

کورونال T2 STIR:

تصاویر کورونال را از روی تصاویر آگزیال بچینید. مقاطع را به موازات خطی که از دو کره ی چشم می گذرد قرار دهید. قرارگیری مقاطع را روی دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید.

در تصویر ساجیتال چک کنید که اگر سر بیمار دارای زاویه قرار گرفته باشد برش های خود را کمی بچرخانید تا عمود بر  عصب بینائی قرار بگیرد. تعداد مقاطع باید به قدری باشد که از جلوی کره ی چشم تا خط ساقه ی مغز را در بگیرد.

 

پارامترها:

 

 

کورونال T1 TSE:

تصاویر کورونال را از روی تصاویر آگزیال بچینید. مقاطع را به موازات خطی که از دو کره ی چشم می گذرد قرار دهید. قرارگیری مقاطع را روی دو صفحه ی دیگر نیز چک کنید.

در تصویر ساجیتال چک کنید که اگر سر بیمار دارای زاویه قرار گرفته باشد برش های خود را کمی بچرخانید تا عمود بر  عصب بینائی قرار بگیرد. تعداد مقاطع باید به قدری باشد که از جلوی کره ی چشم تا خط ساقه ی مغز را در بگیرد.

 

پارامترها:

 

 

ساجیتال اوبلیک  T2 TSE اوربیت راست:

چینش برش ها روی صفحه ی آگزیال صورت گرفته و برش ها به موازات عصب بینایی سمت راست  گرفته می شود. در تصویر کورونال چرخش سر را چک می کنیم و در صورت وجود مقاطع را کمی می چرخانیم تا به موازات خطی که از عضله ی رکتوس بالایی و پایینی سمت راست می گذرد، قرار گیرد. پوشش برش ها نیز باید اوربیت سمت راست را به کلی شامل شود.

 

پارامترها:

 

 

 

ساجیتال اوبلیک  T2 TSE اوربیت چپ:

چینش برش ها روی صفحه ی آگزیال صورت گرفته و برش ها به موازات عصب بینایی سمت چپ گرفته می شود. در تصویر کورونال چرخش سر را چک می کنیم و در صورت وجود مقاطع را کمی می چرخانیم تا به موازات خطی که از عضله ی رکتوس بالایی و پایینی سمت چپ می گذرد، قرار گیرد. پوشش برش ها نیز باید اوربیت سمت چپ را به کلی شامل شود.

 

پارامترها:

 

 

 

آگزیال T2 STIR:

مقاطع آگزیال را روی تصویر کورونال و به موازات خطی که از چشم چپ و راست می گذرد می چینیم.  در تصویر ساجیتال چرخش سر را چک می کنیم و در صورت وجود مقاطع را کمی می چرخانیم تا به موازات عصب بینائی قرار گیرد.  پوشش برش ها نیز باید از قسمت فوقانی لبه ی اوربیت تا قسمت تحتانی آن را به کلی شامل شود.

 

 

 

 

اندیکاسیون ها برای تزریق ماده ی حاجب در آزمون مغز:

در صورتی که در تصویربرداری قبل از تزریق ماده ی حاجب ضایعه ای دیده شود، باید از تزریق ماده ی حاجب استفاده کنیم.

پس از تزریق ماده ی حاجب، سکانس T1.FS را در صفحات آگزیال و کورونال با کپی از سکانس های قبل از تزریق می گیریم.

دوز مورد استفاده نیز ۰٫۱ mmol یا ۰٫۲ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد. به عنوان مثال برای یک شخص ۷۵ کیلوگرمی ۱۵ میلی لیتر.

 

 

 

 

 

 

 

منبع: mrimaster.com

تهیه کننده: حسین جمله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *